Resensi novel Manuk Prenjak Mabur ing Pengging
Novel basa jawa kang kakabar iki kanthi irah-irahan Manul Prenjak Mabur ing Pengging. Caritane aweh pratelan babagan para taruna kang seneng ngudi undhaking kawruh. Para taruna kang seneng ngudi undhaking kawruh. Para taruna kang suka olah rasakridaning cipta, jamak lumrah menawa kereo meguru marang sesepuh linuwi sing limpat ing ing seserepan.
Manuk prenjak iku dadi lamban manungsa kang grapyak sumanak, ngregani liyan lan suka pakurmatan. Prenjak nggater tegese aweh pralampita arep pikantuk rawuhe tamu agung. Sing kagungan dalem mesti wae bakal nemu kabejan. Ibarat karoban madu sari.
Mabur ing pengging mengu surasa gegayuhan luhur kag asumber saka ajarane para pujangga. Wong urip kudu gelem sregep sinau lan sengkut nyambut gawe kareban isa antuk kamulyan lan kabagya. Unen unen ii jumbuh karo santi, ngelmu iku kelakone kanthi lku. Novel iki sayekti ngemot piwulang urip kang becik.
Sumber :Novel Manuk Prenjak Mabur ing Pengging dari http://uny.ac.id, http://library.uny.ac.id
